Patron Szkoły Podstawowej w Tarnogrodzie

---

 

MARIA CURIE-SKŁODOWSKA

     1 września 1962 r. oddano do użytku nowy gmach szkolny, któremu nadano imię wielkiej polskiej uczonej Marii Curie-Słodowskiej. 24 maja 1975 r. społeczności szkolnej przekazano sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski przy Szkole Podstawowej w Tarnogrodzie, przy czynnym wsparciu miejscowych zakładów pracy. Od chwili przekazania sztandaru społeczności szkolnej jest on nieodłączna częścią ważnych uroczystości szkolnych i środowiskowych. 7 listopada w naszej szkole jest DNIEM PATRONA. Maria Curie, z domu Skłodowska, urodziła się w Warszawie 7 listopada 1867 r. Była najmłodszym z pięciorga dzieci Władysława i Bronisławy Skłodowskich. Maria zdobyła wykształcenie dzięki wielkiej determinacji, z jaką pokonywała wszelkie przeszkody. W tym czasie Polska była pod zaborami, zaborcy, zwłaszcza Rosja, dążyli do zniszczenia kultury polskiej. Maria musiała znosić w gimnazjum rozmaite szykany i mimo znakomitych wyników w nauce odmówiono jej wstępu na wyższą uczelnię. Sama zdołała wyjechać do Paryża w 1891r., i zdawszy z doskonałym wynikiem egzaminy wstępne, została przyjęta na uniwersytet paryski. Była pierwsza kobietą, która uzyskała na Sorbonie stopień naukowy z fizyki. Początkowo zamierzała wrócić do Polski w nadziei, że może zdoła jakoś przyczynić się do poprawy sytuacji w Ojczyźnie, ale krótki pobyt w domu w 1894 r. uświadomił jej nierealność tych zamiarów. Postanowiła pozostać we Francji, gdzie właśnie poznała Piotra Curie, młodego naukowca kierownika laboratorium. W 1895 r. wzięli ślub. Na początku 1897 r. Maria Curie postanowiła w pracy doktorskiej zająć się promieniami Becquerela. Prowadziła pomiary, a ponadto badała najrozmaitsze minerały, miedzy innymi blendę smolistą. Okazało się, że blenda smolista wykazuje znacznie większą aktywność niż uran Bcquerela. W kwietniu 1898r. Maria wraz z Piotrem Curie odkryli substancje, którą nazwali „polonem”, dla uczczenia swej Ojczyzny, wymazanej wówczas z map świata. Wysiłki podejmowane przez małżonków Curie w celu wyodrębnienia radu, nieoczekiwanego pierwiastka znajdującego się w blendzie smolistej, stały się przedmiotem legendy naukowej. Były też dowodem uporu i poświecenia Marii. Pracując dzień i noc w dziurawej szopie napotykali na niesłychane trudności z powodu zupełnie nieodpowiednich warunków. W1900 r. na Międzynarodowym kongresie Fizyki Piotr Curiei Maria Curie przedstawili sprawozdanie, w którym opisali swoje badania. W 1903 r. małżonkowie Curie otrzymali za swą pracę Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Z dnia na dzień małżonkowie stali się sławni. Zaledwie trzy lata później, w 1906 r., Piotr zginął w wypadku. Zrozpaczona Maria przejęła stanowisko męża. Na Sorbonie i została jako pierwsza kobieta profesorem na tym uniwersytecie. W 1911 r. Maria Curie otrzymała po raz drugi Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii. W czasie I wojny światowej, która zdziesiątkowała pokolenie młodych Francuzów, Maria Curie-Skłodowska prowadziła ożywioną działalność, organizowała służbę radiologiczną, ogromie wówczas ceniona. Po wojnie założyła w Paryżu Instytut Radowy. W 1921 r. spotkała się z bardzo życzliwym przyjęciem podczas wizyty w Stanach Zjednoczonych. Była też pierwszą kobietą przyjętą do Francuskiej Akademii Medycyny, a w 1923 r. parlament francuski przyznał jej dożywotnia pensję.

            Gdy małżonkowie Curie rozpoczynali badania, nie uświadamiano sobie jeszcze niebezpieczeństwa, jakie niesie promieniowanie. Oszołomieni nowymi, odkrytymi przez siebie pierwiastkami, nie zachowywali ostrożności. Pierre nosił w kieszeni probówkę z roztworem związku radu, skutkiem czego cierpiał z powodu poparzeń, które, jak zauważył goiły się bardzo powoli. Maria trzymała obok łóżka jarzące się substancje promieniotwórcze. Już przed śmiercią Pierre`a u obojga wystąpiły oznaki choroby popromiennej, a w późniejszym okresie życia Maria miała najrozmaitsze problemy ze zdrowiem, które usiłowała utrzymywać w tajemnicy. Jeszcze dziś jej notesy laboratoryjne wykazują dużą radioaktywność.

            Maria Curie-Skłodowska utrzymywała bliskie stosunki z dwiema córkami, Ewą i Ireną Była matką wrażliwą i zaangażowaną w sprawy dzieci. Irena została wybitnym fizykiem i wraz z mężem Frederykiem Joliot, otrzymała w 1935 r. Nagrodę Nobla za odkrycie sztucznej promieniotwórczości. Ewa zajmowała się matką pod koniec jej życia i napisała jej biografię, zatytułowaną Maria Curie. Maria Curie zmarła 4 lipca 1934 r. wskutek anemii złośliwej wywołanej napromieniowaniem. Została pochowana obok męża na cmentarzu w Sceaux.

            Pomimo tego, że pracowała we Francji do końca utrzymywała kontakt z Ojczyzną. Była między innymi fundatorką budowy Instytutu Radowego w Warszawie. Całe swe życie poświęciła nauce. A służba nauce jest służbą prawdzie.

 

 

INNI O MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ

Nasz naród uwielbia Cię. Ale chciałby widzieć Cię pracującą w rodzinnym mieście. Jest to gorące życzenie całego narodu. Mając Cię w Warszawie, będziemy się czuli silniejsi, podniesiemy głowy pochylone pod ciężarem tylu klęsk. Aby nasza prośba została wysłuchana. Nie odtrącaj naszych rąk które wyciągają się ku Tobie.

H. Sienkiewicz

Jedyna, której nie zepsuła sława.

Albert Einstein

Maria była kobietą, która dzięki swym wybitnym zdolnościom, erudycji długoletniemu poświeceniu się pracy, odegrała doniosłą rolę w zapoczątkowaniu całkowicie nowej gałęzi wiedzy.

Ernest Rutheford

Gdy większość z nas zostanie już zapomniana, gdy nawet Wielka Wojna Światowa zajmować będzie kilka kartek w książkach do historii, kiedy rządy upadną, powstaną i upadną ponownie, dzieło Marii Curie nadal pozostanie w pamięci.

Wiliam Brown Molonej

 

My Polacy, zawsze możemy być dumni z tego, że to polska ziemia wydała najgenialniejsza kobietę naszych czasów. Powinniśmy się od niej uczyć, jak żyć. Jak nie ustępować w życiu przed żadnymi trudnościami i wszystkiemu podołać.